Door Aad Bezemer – De raadsvergadering van 13 oktober kon ik vanwege andere verplichtingen helaas niet bijwonen. Een mooie gelegenheid om eens te ondervinden hoe je als geïnteresseerde luisteraar de vergadering (achteraf) via de geluidsopname kunt meemaken. Dat viel niet echt mee. Of kwam dat door het feit dat de opname van deze vergadering 4 uur, 12 minuten en 23 seconden duurde? Aan de onderwerpen lag het niet, hoofdonderwerpen waren de Cultuurnota, Bestemmingsplan Westflank, beleidsplan Armoedebestrijding. Belangrijke onderwerpen, maar het venijn zat in de staart. Bij het vaststellen van de agenda gaf Anneke Knoppert aan dat zij het woord wilde voeren naar aanleiding van de raadsbrief Ontwerpbestemmingsplan Burgemeester Langmanstraat e.o. Maar laat ik daar niet op vooruit lopen.
Alsof hij het aanvoelde, gaf bij de behandeling van de Cultuurnota ons raadslid Alex Kleijnen al aan dat zonder cultuur en kunst het leven een saaie boel zou worden. De behandeling van deze nota werd dan ook een wat saaie boel. De door de sprekers voorgelezen teksten waren weinig begeesterend. Een enkele kritische vraag over de hoogte van de gemeentelijke subsidie aan het Pakhuis, maar dan is het goed om te weten dat bijna de helft van die subsidie nodig is om de huur te betalen aan -juist ja- de gemeente… Maar bijna alle fracties spraken hun steun uit voor de nota van onze wethouder Laurens Klappe. Bijna, want van de SGP hoefde dit allemaal niet, dat verraste verder niemand want voor zover ik weet paste dat ook weer precies in de cultuur in Ermelo.
Het Bestemmingsplan Westflank was een heel ander discussie die zich concentreerde op het fietspad bij de Koperwiek. Volgens de ene fractie was de Koperwiek een soort achterafstraat die ondanks dat toch alle aandacht verdiende, terwijl een andere fractie het een belangrijke verkeersader vond waar het snelverkeer absoluut niet mocht worden vermengd met het langzaam verkeer. Hoewel ook de mening werd verkondigd dat al die snelle e-bikes levensgevaarlijk waren in een straat waar ook kinderen op speelden; op de verkeersongevallen konden we wachten. Snapt u het nog? Ik niet. Mij bekruipt het gevoel dat verschillende raadsleden van alles bedenken maar hun eigenlijke argumenten voor zichzelf houden, dat blijft dus gissen Als afronding hiervan: een motie om het zoekgebied te verkleinen tot alleen de groenstrook haalde het niet. Het in deze strook aanwezige monumentale bosje krijgt nog een kans! De wethouder had dan ook de toezegging gedaan dat de randvoorwaarden zodanig zouden zijn dat de betreffende uitvoerende aannemer eigenlijk geen vrijheidsgraden meer zou hebben. De daaraan gekoppelde discussie over het wezen van “Engineering en Construct” zal ik u besparen. Die houdt u nog tegoed van de raad. Het is inmiddels rond half tien.
De voorzitter houdt er de moed in ondanks zijn verspreking bij de aankondiging van het volgende agendapunt, het “Bestemmingsplan” Armoedebeleid. Kan gebeuren. Dit beleidsplan krijgt een goede inhoudelijke bespreking, maar ook niet erg spannend. Het belang van communicatie naar de verschillende doelgroepen van het beleid krijgt veel aandacht, evenals het door velen omarmde begrip “Kindpakket”. Een mooie term, daar gaan we vast meer over horen! Onze wethouder kon ook over de ontvangst van deze beleidsnota tevreden zijn. Met de aangenomen moties kon hij prima leven.
Heel anders ging het er aan toe bij de bespreking van de raadsbrief Langmanstraat etc. Ons raadslid Anneke Knoppert had vastgesteld dat in het ontwerpbestemmingsplan alle waardevolle/monumentale bomen op de Markt waren verdwenen en vroeg de wethouder hoe dat kon. In eerste reactie gaf de wethouder aan dat dit iets technisch was, “we doen dat zo niet meer”. Bomen waren natuurlijk heel belangrijk en in het definitieve ontwerpbestemmingsplan zou blijken welke bomen zouden kunnen blijven en daar kon de raad dan wat van vinden. Ik vrees dat die constructie ook Anneke bekend voorkwam: dan ligt er straks een gedetailleerd uitgewerkt ontwerp waar je eigenlijk geen nee meer tegen kan zeggen. Voor je het weet is er dan volgens Anneke sprake van “vogelvrije bomen” (die houden we er in!). Anneke zou namens PE en met steun van CU, BBE en SGP een motie indienen met als strekking dat de waardevolle bomen in het nieuwe bestemmingsplan moesten worden opgenomen. Een discussie en meerdere schorsingen volgden. Als luisteraar ontgaat je wel de finesses van zo’n schorsing, vooral van de schorsing waar de wethouder om vroeg: met wie ging hij in conclaaf? Na de door hem gevraagde schorsing deelde de wethouder mee dat hij een diepe, diepe teleurstelling voelde vanwege de ingediende motie. Zijn gedane toezeggingen kwamen daar toch immers geheel aan tegemoet? Tsja, ik weet me van de vorige raadsvergadering te herinneren dat een wethouder geen enkel probleem had met een zijns inziens geheel overbodige motie, want dat maakte voor zijn beleid dan toch niets uit… Daar kan je dus ook anders over denken.
En zo was ook dit weer een mooie (luisterrijke) avond.